Monthly Archives: April 2004

Jason Falkner – Bliss Descending (EP)

Leave a reply

Gr.R. vindt dat ik overdrijf in casu Jason Falkner. Ik niet. Ik vind dat ik als het even kan elke noot die hij uitgebracht heeft in mijn kast moet hebben staan voor zover het geen singeltjes zijn. Hij vindt dat overdreven. Die verslaving begon zonder dat ik er erg in had. Dat zijn de ergste verslavingen natuurlijk. Ik vond Jellyfish’ debuutalbum Bellybutton namelijk al briljant en verslavend zonder te weten dat Jason Falknerd daar in zat. Maar het werd overigens pas echt erg na het verschijnen van Can You Still Feel?. Sindsdien heb ik veel(s teveel volgens sommigen dus) gespendeerd aan albums waar hij op meespeelt. Logisch dus dat ik Bliss Descending maar zelf importeerde en dito logisch dat ik natuurlijk niet teleurgesteld werd. Om mijn medeimporteur maar eens te quoten: ‘Een tweede “Author Unknown” of “Holiday” staat er nog net niet op, maar wel louter goede popsongs en sterke zang.’ Geen woord van gelogen. Overigens staat er waarschijnlijk bij jou in de kast ook wel een cd waar Falkner op meespeelt. Even een kleine opsomming: Soulwax – Much Against Everyone’s Advice, Beck – Sea Change, Air – Talkie Walkie, Chris Cornell – Euphoria Morning of Aimee Mann – Lost in Space. Dat had je niet verwacht he? Nu nog verdiepen in de man zelf! Pas je wel op dat je niet verslaafd raakt?

File: Jason Falkner – Bliss Descending (EP)
File Under: Lekker zoethoudertje

Männer ohne Nerven – It's gotta be

Leave a reply

Heb je net een recensie voor Tocotronic geschreven, krijg je vervolgens een cdtje van Männer ohne Nerven in je klauwen. Leuk, denk je dan, blijven we gezellig in die Deutsche Ecke. Maar niets bleek minder waar. Want de Männer blijken een Arnhems kwartet te zijn dat puike rock op de planken brengt. De naam komt gewoon van een oude duitse TV show. It’s gotta be is de debuut cd van deze band en is door Theo Vogelaars (van Kecks faam) op de band geslingerd. 10 heerlijke ongecompliceerde rocknummers en twee covers die zo hier en daar aan een oude Deep Purple en vooral aan The Tragically Hip doen denken. Dit mede door manier van zingen van zanger Johan Reukers en het goede gitaarwerk. Dat de Männer echt geen Nerven hebben blijkt ook uit het feit dat er doodleuk een tweetal ongewone covers op de plaat staan. Neil Diamond’s “Beautiful Noise” is super, maar met The Ramones “Beat on the Brat”, slaan ze plank helaas mis. Maar dat zien we door de vingers. Want waar de randstedelijke rockscene graag te moeilijk mag doen zijn de Männer een verademing. En met It’s Gotta Be in de pocket wordt het nu tijd dat ze Nederlandse festivals eens plat gaan spelen. Ik zal erbij zijn…

File: Männer ohne Nerven – It’s gotta be
File Under: What a beautiful noise…
File Audio: [ Männer Jukebox ]

The Shitheadz – Dirty Pounding Gasoline

Leave a reply

Ik kan er niets aan doen, maar als een band zichzelf deThe Shitheadz noemt en als subtitel ‘Heavy Rock Mönchengladbach / Germany’ voert dan kan ik het echt niet laten hier onbedaarlijk hard om te lachen. Ten eerste verzin je zo’n bandnaam natuurlijk alleen als groep pubers in een dronken bui of tijdens je eerste vette blow en ten tweede is die subtitel te koddig voor woorden. Alsof er analoog aan The London Suede en de Amerikaanse zangeres Suede nog een band zou zijn die Shitheadz heet en deze subtitel gebruikt om eventuele verwarring te voorkomen. Want The Shitheadz klinken op Dirty Pounding Gasoline zoals het hoort bij die bandnaam en cd-titel. Het ragt, beukt, stoempt en knettert ongenadig je boxen uit. Vrijpostig en ongegeneerd, alsof niet Mötorhead en Black Sabbath de aartsvaders zijn van the Shitheadz, maar het precies andersom is. Een bulldozer is er niets bij. En James Hetfield noemt al jaren Christoph Birx zijn grote voorbeeld en niet vice verder. Nee, ik ga hier niet verder denken, The Shitheadz sind geil! Ik volsta met de opmerking dat The Shitheadz typisch zo’n band is die dus geen gas terug moet nemen, want van de ballad “Burning” springen me wel de tranen in de ogen. Ballades zijn voor Bon Jovi en aanverwanten en niet voor Jungs uit Mönchengladbach die Heavy Rock spelen. Die moeten gewoon raggen en verder niet moeilijk doen.

File: The Shitheadz – Dirty Pounding Gasoline
File Under: Dirty Pounding Gasoline for your stereo
File Audio: [ Return of the Demons ]

Powderblue – Powderblue

Leave a reply

‘Blame it on me, you can blame it on me’, zingt Powderblue aka Marjolein van der Klauw in het gelijknamige nummer op haar tweede CD. En dat zullen we dan ook maar doen. Want met de sprankelende begeleiding is weinig mis. Jac Bico (bekijk voor de gein eens zijn entry bij Het Popinstituut: via onder veel meer Rex , Lois Lane en Beeswamp bij Powder Blue gekomen) en Gert-Jan Blom (van Morzelpronk en The Ex, via Henny Vrienten en Fay Lovsky tot Powder Blue; het kan verkeren) zijn de bekendste namen in de begeleiding. Zelf speelt Marjolein van der Klauw gitaar en zingt ze alle songs. Haar stem is helder en zuiver, maar tegelijk mijn struikelblok. Het beklijft niet. Enigszins gechargeerd en wellicht beledigend, maar toch: als een straks weer fijn anonieme Idols-finalist is het geheel ingezongen. Niets, maar dan ook niets treffends hoor ik terug. Het blijft allemaal even braaf en netjes binnen de lijntjes, zonder uitschieters naar boven of naar beneden. Zat er maar een echt mislukt liedje bij of juist een briljante song. Geen van beide hoorde ik. Allemaal keurig en netjes afgewerkt. Vooruit, laten we Marjolein van der Klauw niet de schuld geven, maar mij, die graag gehoord zou hebben dat het allemaal wat ruiger en vuiger was ingezongen. Blame it on me, dus.

File: Powderblue – Powderblue
File Under: Blame it on the review
File Audio: [ Leave in the Morning ] [ Rosie ][ I Wear Your Jeans ]

Fake Moss – It's You Against The City Tonight

Leave a reply

Bestaat the Cult eigenlijk nog? Hun laatste cd Beyond Good And Evil – niet eens zo’n hele beroerde plaat – is volgens mij aardig geflopt, dus het zou me niets verbazen als The Cult kassie wijlen is en Ian Astbury zich volledig concentreert op cashcow The Doors of the 21st Century. Als the Cult al flopt is er dan wel plaats voor een bijna schaamteloze Cult-clone? Geen idee. Het schaamteloze maakt wel dat Fakemoss lekker rockt op It’s You Against The City Tonight, dat doet The Cult immers ook wel. En blijkbaar mag het ook wel, want NME bombardeerde hun demo in 2002 tot demo van het jaar met de woorden: ‘the vocalist is blessed with quite a superior set of lungs’. Geloof me, daar is geen woord van gelogen. Mocht Astbury er nog eens de brui aan geven bij The Doors of the 21st Century dan kan Erik Johnson zo zijn plek overnemen. Maar met een beetje geluk breekt hij eerst nog even door met zijn eigen band. Want volgens mij is er inderdaad wel plek voor hun licht-psychedelische zwaar met toetsenbord aangezette rock met wave-inslag. Waarin her en der ook nog wel wat Madchester doorklinkt. Ze staan ondertussen met “Movies” al in de Outlaw-41 en dat is niet eens het sterkste nummer van deze plaat die het op punten wint van Beyond Good and Evil wat mij betreft.

File: Fake Moss – It’s You Against The City Tonight
File Under: The Cult of the 21st Century
File Audio: [ She’s smashing the room again ] [ Addiction ]

Tenfold Loadstar – Mellow Garden

Leave a reply

In juni doe ik, met mijn team Sprinkle and friends, voor het eerst mee aan de Nationale Popquiz. Dat betekent dat ik nu eigenlijk goed moet oefenen met het herkennen van hoezen, teksten, intro’s en ook nog allerlei andere muzikale trivia paraat moet hebben. Wat dat betreft kwam het helemaal niet slecht uit om de cd Mellow Garden van Tenfold Loadstar te leren kennen. Er zitten namelijk allerlei nummers uit de muziekgeschiedenis door de nummers heen verweven. Zo kom ik een stukje tekst van Neil Young tegen met ‘Hey, hey, my my,’ en een paar zinnen uit de klassieker: ‘Raindrops keep falling on my head’. Muzikaal komen er onder andere de achtergrondkoortjes uit “Sympathy for the devil” van The Rolling Stones en het piano-intro van “Imagine” van John Lennon voorbij. Het leuke aan het plaatje is dat er naast al deze verwijzingen ook rijkelijk geput wordt uit stijlen als lo-fi, elektro en country. Het Duitse Tenfold Loadstar wil in ieder geval gehoord worden en verhuisde hiervoor zelfs van Braunschweig naar Hamburg. Nu is er dus Mellow Garden, hun tweede album, die dat verder moet gaan bewerkstelligen. Zangeres Caros Garskes zorgt met haar wat zwoele stem dat ik me bij de toch al prettig klinkende nummers helemaal blij voel. Wil normaliter een Duitser (en vaak ook Nederlanders) die Engels zingt nog wel eens irritaties opwekken, hier gebeurt dit niet. Integendeel zelfs, Mellow Garden is een tuin waar het fijn vertoeven is. ‘Everybody is happy, but nobody cares’, zingt Caros. Kijk, dat zou nou echt zonde zijn.

File: Tenfold Loadstar – Mellow Garden
File Under: 14 blije gitaar en electro liedjes
File Audio: [ Birdy ] [ Crashed my fastest car ]

Slow Train – Illegal Cargo

Leave a reply

Af en toe word ik gek van mijn buurman. Vooral op mooie dagen heeft hij nog wel eens de neiging zijn achterdeur open te laten en dan het volume van zijn stereo zo ver op te schroeven dat wij gezellig mee kunnen genieten als wij achter het huis zitten. Met onze stereo uit. Vaak is het van die lounge gerelateerde B-keuze meuk. Daar kan ik als gitarenkind best tegen, maar vooral als ik het zelf draai. Want de momenten dat ik het draai heb ik wel zin in die muzak en niet wanneer het me opgedrongen wordt door zo’n buurman. Terugpesten met gitaarherrie vind ik een beetje flauw, dus ik ga hem lekker maken met Slow Train’s Illegal Cargo, want dat kent hij vast nog niet. Illegal Cargo is al wel een jaartje oud, maar nu pas in dit koude kikkerlandje verkrijgbaar. Handig plaatje om erbij te hebben als er weer zo’n poeierhete zomer volgt als die van vorig jaar. Dan komt lekkere chill-muziek wel van pas. Waar Illegal Cargo zich perfect voor leent. Een frisse mix van downtempo groovy beats met lome jazz. Met als stralend middelpunt de krachtige donkere stem en het verrassend verkwikkende gitaarwerk van Lady Z. Vanmiddag de achterdeur maar eens open gooien en wat educatieve noten de buurt in strooien.

File: Slow Train – Illegal Cargo
File Under: Witbiertje iemand?
File Audio: [ Naturally ]

Krang – Aait (4)

Leave a reply

Ooit zag ik op een festivalletje een bandje optreden waar ik op slag verliefd op werd. Ik kocht de demo en even later brak Fratsen door in Twente. Een jaartje of 8 later besloot Andre Manuel dat hij genoeg had van hoempapop en begon een solo carriere, die algauw ondersteund werd door zijn band Krang, dat inmiddels landelijk doorgebroken is. De laatste jaren ging het in het Twents en na een jaartje of 8 komt Krang nu met Aait. Aait, Twents voor altijd, is de zwanenzang van Krang, maar een typische Krang plaat. Vreemde instrumentaties, absurde teksten en overal druipt de typische Manuel humor er weer doorheen. De teksten zijn wederom in het Twents en zitten puik in elkaar. Alleen in de uitvoering zit een puntje van kritiek; Manuel had zijn Twents wel wat dikker aan mogen zetten. Hij lijkt soms te veel te twijfelen tussen het Nederlands en het Twents. Maar al met al is het een puike plaat, waarin Manuel een soort van dwarsdoorsnede van zijn gehele Krang periode brengt, waarbij Manuel opvallend vaak de gitaar ter hand neemt. Wellicht is dit wel zijn nieuwe richting? Want Krang stopt dus na 8 productieve jaren. Maar als ik Aait hoor dan gaat Manuel nog wel even verdan. Ben benieuwd waarmee hij ons de komende 8 jaar gaat lastigvallen….

File: Krang – Aait
File Under: Op naar de komende 8 jaar…

Razor Crusade – Infinete Water

Leave a reply

Het gebeurt niet zo vaak meer dat ik nog een CD van Glassjaw, Refused of zelfs opvolger The (International) Noise Conpiracy uit de kast trek. In ene werd ik teruggekatapulteerd naar de tijd dat ik dat nog wel regelmatig deed, toen ik de eerste full-length van het Nederlandse Razor Crusade kreeg. Gejaagd, van hard-naar-zacht-naar-hard-naar-nog-harder en met een intensiteit en voelbare noodzaak waar de adrenaline in alle denkbare versnellingen van door je lijf vliegt. Van de ultrakorte opener “This song is for Alex” via het al via mp3 vrijgegeven “The Low Spark” tot afsluiter “This is not you, Holland”, alle twaalf songs zijn even raak, met als hoogtepunten “Put On Your Best Suit” en titeltrack “Infinite Water”. En ze bewijzen ook nog eens dat hardcore ultra-stylish en cool is (hey, daar komen Glassjaw en Refused weer om de hoek kijken!): zie maar eens hun looks en de prachtige verpakking, inclusief kartonnen slipcase. Reflections Records had al een naam hoog te houden als het ging om verpakkingen, maar deze is wel heel goed gedaan. Ben dan ook benieuwd naar Razor Crusade’s clip die voor over een maand of drie gepland staat.

File: Razor Crusade – Infinete Water
File Under: Hardcore is the new cool
File Audio: [ The Low Spark ]

Eagles of Death Metal – Peace Love Death Metal

Leave a reply

Na het (onverwachte?) succes van Queens of the Stone Age’s Songs For The Deaf – ik was in tegenstelling tot heel veel anderen niet heel erg onder de indruk van die plaat – is Josh Homme niet stil gaan zitten. Integendeel. Hij doet lekker waar hij zin in heeft en speelt op een dozijn albums van anderen mee. Nu is er toch een serieus project. Hoewel: met een bandnaam als Eagles of Death Metal zou je anders vermoeden. Het Belgische Millionaire tourde zich suf in het voorprogramma van QotSa. Homme was namelijk zwaar onder de indruk van onze zuiderburen en met name van Tim Vanhamel. Ze raakten bevriend en beloofden elkaar plechtig samen een plaatje op te nemen. Het bleeft niet bij beloftes alleen, want Peace Love Death Metal ligt nu in de schappen. Alles behalve Eagles of Death Metal overigens. Wel een vette snor bij zanger/gitarist Jesse Hughes die het duo Homme/Vanhamel vergezelt. En vijftien rommelig rammelende rocktracks zwaar geworteld in het smoezelige deel van de jaren zeventig met een snuff glam van bijvoorbeeld The Sweet. Het is af en toe zo rommelig dat er wel opzet in het spel moet zijn. Kan ook zijn dat Carlo Von Sexron gewoon een ruk-drummer is natuurlijk en Timmy “Tipover” VanHamel meetrekt de rommelpot in. Tof en zweterig sexy klinkt het allemaal wel, met het zagende “I Only Want You”, de Steelers Wheel cover “Stuck in the Metal” en het van Norman Greenbaum gejatte “San Berdoo Sunburn” om lekker op te borren, want dat wordt dé nieuwe trend als we de trendwatchers moeten geloven.

File: Eagles of Death Metal – Peace Love Death Metal
File Under: Netjes spelen is voor mietjes
File Audio: [ I Only Want You ]