Touch & Go / Konkurrent

Tuurlijk, ik wist wel dat de nieuwe Shellac, zoals gewoonlijk, op vinyl geleverd wordt en dat ik dus geen jewelcase hoefde te verwachten, maar toch, toen ik aan de balie van de Plato in Utrecht de plaat in handen kreeg, schoot het kippenvel me over de rug. Het was lang geleden dat ik een langspeelplaat kocht. Excellent Italian Greyhound was keurig in het cellofaan verpakt. Niet zo’n strak, niet los te krijgen cellofaanverpakking, zoals bij cd’s, maar een keurige beschermende hoes, afgesloten met een Shellac sticker. Meteen op het fietsje naar huis gesjeesd alwaar ik voorzichtig het pakje uit mijn tas haalde en ik omslachtig de afsluitende sticker lospeuterde. Niets mocht namelijk sneuvelen, maar geheel ongeschonden heeft de sticker het strijdperk niet verlaten, helaas. Waarmee de plaat uit zijn plastic hoes kwam en het feest daadwerkelijk kon beginnen. Ik moest even studeren wat ik nu uiteindelijk in handen had, want uit eindelijk bleek er om de elpee nog een papieren hoes te zitten. Nadat die omzichtig verwijderd was, had ik dan eindelijk klaphoes in handen. Nostalgische herinneringen schoten door mij heen. Herinneringen uit de tijd dat ik nog gewoon elpees kocht bij Discotown aan de Brinkstraat. Dat ik, in volle afwachting, bij de platenspeler ging zitten, met koptelefoon op, de hoes in handen, het tekstvel erbij en dit alles minutieus bestuderend. Ik deed het nu uiteindelijk niet zo, want Albini en consorten zijn niet helemaal achterlijk en leveren een puik cd-tje bij de dikke plak vinyl. Dat ging in de cd-speler terwijl ik de hoes minutieus bestudeerde. Qua uitvoering is Excellent Italian Greyhound nu al de mooiste plaat van het jaar en dat gaat ook niet meer overtroffen worden. Muzikaal worden er ook hoge ogen gescoord. Vooral de eerste drie nummers van de plaat behoren tot het sterkste werk dat de band ooit maakte en daarbij wordt de minimalistische rock naar grote hoogte gestuwd. Zo hecht als op “Be prepared” klonk de band nog nooit. De B-kant van de plaat vergt echter wat meer zitvlees. Het experiment wordt niet geschuwd en Shellac klinkt hier spaarzamer dan ooit. Als je eenmaal je vingers erachter hebt, dan blijft het groeien. Shellac bewijst op Excellent Italian Greyhound dat je niet meer nodig hebt dan een scherpe gitaar, een steady bas en een drummer die graag experimenteert, maar niet alles dichtslaat. En ruimte tussen de akkoorden, veel ruimte. Verpak dit alles in een puike uitklaphoes en je hebt in ieder geval de mooiste plaat van het jaar. En tot nader order ook de beste…

File: Shellac – Excellent Italian Greyhound
File Under: Mooi, mooi, mooi