Indie / Bertus

De naam Audrey Horne zei me wel iets, maar ik wist ook dat ik de band van die naam nooit eerder had gehoord. En inderdaad, de band is vernoemd naar een van de hoofdpersonen in de weirde en tegelijkertijd zeldzaam intrigerende en spannende tv-serie Twin Peaks. Zou dat ook gelden voor deze Noorse band? Op opener “Last Chance For A Serenade” lijkt het daar nog niet op. De song is namelijk puur Foo Fighters. Wel van de kwaliteit de betere FF-songs overigens, dus met magnifieke refreinen, betonnen riffs waarvan je je afvraagt waarom die nooit eerder bedacht zijn en schreeuwzang van zanger Toschie. Die overeenkomsten met Foo Fighters zijn er vaker, maar Toschie kan meer met zijn stem dan Dave Grohl, en dat merk je. In “Threshold” krijg je bijvoorbeeld het idee dat Michael Stipe even is ingevallen. Ook muzikaal biedt dat meer mogelijkheden en daarvan wordt volop gebruik gemaakt, op een bijna Faith No More-achtige manier. Zo is de rustige start van “Bright Lights” écht rustig in plaats van ingehouden wachten op de climax en is het vervolg juist snoeihard. Tel daarbij op dat de cd een heldere, heavy productie heeft meegekregen en het mag duidelijk zijn dat dit een echte topper is. De klapper staat overigens aan het eind van de cd: “So Long, Euphoria”, een proggy track met trage megariffs á la Tool, broeierige vocalen in de coupletten, bijna AOR-achtige koortjes in de refreinen en een uitbundige gitaarsolo. Als dit het voorland is van Audrey Horne, wil ik mee.

File: Audrey Horne – Le Fol
File Under: Foo wie?
File Audio:
[Jaws][Last Call][Threshold][Monster]
File Video: [Threshold]