Monthly Archives: December 2009

De Grote File Under Jaarlijst 2009

17 Replies

The Xx - Xx1. The Xx – Xx
2. The Pains Of Being Pure At Heart – The Pains Of Being Pure At Heart
3. Editors – In This Light And On This Evening
4. Mumford & Sons – Sigh No More
5. Wilco – Wilco (The Album)
6. De Staat – Wait For Evolution
7. Mastodon – Crack The Skye
8. Girls – Album
9. Anne Soldaat – In Another Life
10. A Place To Bury Strangers – Exploding Head
11. Muse – The Resistance
12. Vic Chesnutt – At The Cut
13. Soap&Skin – Lovetune For Vacuum
14. Dananananaykroyd – Hey Everyone
15. White Lies – To Lose My Life
15 ex aeq. The Horrors – Primary Colours
17. Antony And The Johnsons – The Crying Light
18. St. Vincent – Actor
19. Fever Ray – Fever Ray
20. Rise And Fall – Our Circle Is Vicious

Gotcha! – Words And Music From Da Lowlands / Gotcha! Gotcha! Gotcha!

Leave a reply

Suburban

Gotcha - Words And Music From Da Lowlands / Gotcha! Gotcha! Gotcha!In 2002 probeerden de Haarlemse p-funk-helden van Gotcha! het ook al eens met een reünie en een nieuwe studioplaat. Ik vond 5.259551/2200 absoluut niet hun beste plaat. Nu doen de Haarlemmers een nieuwe poging en deze keer is de line-up bijna complete. Alleen Ro Krom ontbreekt helaas, maar de rest van de beestenbende is er weer bij. En in plaats van met nieuw werk te komen zijn ze zo verstandig geweest om de eerste twee albums van de band, Words And Music From Da Lowlands en Gotcha! Gotcha! Gotcha!, opnieuw uit te brengen. Dat maakt het feest compleet. Want wat waren het een feestpartijen zo begin jaren negentig rond die twee cd’s. Daarin schuilt misschien ook wel een beetje het gevaar van deze reünie en heruitgaven. Het zou zomaar kunnen dat het vooral aanslaat bij dertigers zoals ik die al een Gotcha!-geschiedenis hebben. Ik kan me niet voorstellen dat er een Kane-fan gaat kijken omdat Martijn Bosman lange tijd de drummer was van die band of omdat hij zo leuk kinderprogramma’s presenteert. Maar misschien lukt het ook zo wel. Dat zou koel zijn.
Gotcha - Words And Music From Da Lowlands / Gotcha! Gotcha! Gotcha!Words and Music From Da Lowlands (1991) en Gotcha! Gotcha! Gotcha! (1993) klinken bijna twee decennia later namelijk een stuk minder gedateerd dan ik vreesde. De verhouding is ongeveer zo: de eerste plaat is het ongeleide projectiel van de twee, de tweede het meer volwassen broertje waar nog steeds een flinke steek aan los zit. Daarom vond ik Gotcha! toentertijd ook leuker dan bijvoorbeeld Red Hot Chili Peppers, die hun branie muzikaal gezien rond die tijd definitief verloren. Nee doe mij dan maar doldrieste tracks als “Fonky Farm”, “Put Your Body Into It” en natuurlijk de titeltrack van de debuutplaat in plaats van zo’n zeiknummer als “Under The Bridge” dat toen de hitlijsten aanvoerde.

File: Gotcha! – Words And Music From Da Lowlands / Gotcha! Gotcha! Gotcha!
File Under: Funk in yo ass!
File Audio: [MySpace]
File Video: [Live bij De Wereld Draait Door]

Greg Edmonson – Uncharted 2 Among Thieves Soundtrack

2 Replies

SCEAI music (BMI)

Greg Edmonson - Uncharted 2 Among Thieves SoundtrackDe game-industrie is tot op het bot verziekt. Games worden alleen gemaakt om geld te verdienen, en het liefst zo veel mogelijk. Hierdoor wordt er net iets te vaak op zeker gespeeld, wat doorgaans ten koste gaat van inventiviteit of een gedurfde aanpak. Ontwikkelstudios werken met budgetten waar Hollywood alleen nog maar van kan dromen, en het is de vraag of dat de manier is om tot een artistiek goed product te komen. Maar soms – heel soms – gaat het goed. Dan zitten precies de juiste mensen op de juiste plek, en wordt er een spel gemaakt dat ook daadwerkelijk iets doet dat nog niet eerder is gedaan. Uncharted 2 is zo’n spel door vooral een interactieve ervaring te zijn met een combinatie van spektakel en dramatiek zoals we dat tot nu toe alleen nog maar van grote actiefilms kenden. Daar hoort indrukwekkende muziek bij, en componist Greg Edmonson levert dat zonder enige twijfel. Het meest bijzondere aan zijn orkestrale soundtrack is dat deze in het spel de actie constant ondersteunt zonder te veel naar de voorgrond te treden, maar ook als soundtrack zonder beeld meer dan zijn mannetje staat. Vooral omdat zijn composities sfeervol, opzwepend én melodieus zijn. Wat mij persoonlijk nog extra aanspreekt zijn de Aziatische invloeden in de muziek, met name door het toevoegen van Tibetaanse instrumenten. Ik heb redelijk wat Boeddhistische muziek uit Tibet in mijn verzameling, en wat hier aan oosterse klanken door de westerse orkestmuziek is gemengd doet volledig recht aan deze voor veel westerlingen onbekende muziek. Maar ook als je niet op zoek bent naar goede symfonische wereldmuziek kan Uncharted 2 een aanrader zijn, door de luisteraar onder te dompelen in een sfeervolle wereld van spektakel en dramatiek. Inderdaad, net zoals het spel.

File: Greg Edmonson – Uncharted 2 Among Thieves Soundtrack
File Under: Sfeervolle wereld van spektakel en dramatiek
File Audio: [Main Theme]

Oi Va Voi

Leave a reply

Interview: Peter B. Foto's: Tom

‘Het is een druk jaar geweest met het opzetten van een label, deals met distributeurs regelen, toeren…, we kijken dus uit naar een korte pauze.’
Een grijze zondagmiddag in Tilburg. Aan het tempo waarmee Oi Va Voi-drummer Josh Breslaw vragen beantwoordt is van vermoeidheid niet veel te merken. Samen met zangeres Bridgette Amofah is hij even aan tafel geschoven voor een vooruit- annex terugblik.
Oi Va Voi
2009 is, zegt Breslaw, voor de band een heel goed jaar geweest met een nieuw, overwegend goed ontvangen album en veel optredens. Vandaag dus eentje in 013, morgen staat de AB in Brussel op het programma en daarna wacht Italië. ‘Dan stoppen we even met toeren. We gaan wat dingen in de studio doen en een beetje schrijven. Of we vervolgens weer op de gangbare wijze een album uitbrengen, weten we nog niet echt. We zijn aan het nadenken om dingen op andere manieren te doen.’


Continue reading →

Tom Musca – Lucifer My Love

3 Replies

Musca Music / Rough Trade

Tom Musca - Lucifer My LoveDoor tijdgebrek en een enorme stapel aan te recenseren cd’s, was mijn plan om aan het einde van het jaar een mooi artikel te produceren over een aantal platen dat dus nog te wachten lag op een recensie. Een daarvan zou dan Lucifer My Love zijn, van Tom Musca. Alleen, na het beluisteren ontstond er een probleem. Want deze cd is zo prachtig, dat hij echt een eigen plekje verdient. Bij deze, dus. Dat hij een stadsgenoot blijkt te zijn, is leuk om te lezen, maar speelde bij mijn beslissing overigens ook geen enkele rol: de kracht en schoonheid van Musca’s muziek zijn overweldigend genoeg van zichzelf. Zijn stem is warm en betrokken, ergens zwevend tussen Patrick Watson en Thom Yorke, en ook muzikaal valt er van alles te beleven op Lucifer My Love, mede dankzij drummer Pimba, die de cd voorziet van een lekker tempo. Ja, liefhebbers van melancholie, zoals ik, kunnen zich laven aan nummers als het prachtige “Poor Soldier”, zelfs als je de mooie tekst volledig langs je heen laat gaan. Waarom is het toch dat songwriters als Tom Musca in Nederland nauwelijks voet aan de grond krijgen, terwijl ze zoveel te bieden hebben? Zijn wij dan een land van slechte smaak? Bewijs het tegendeel, en luister eens naar Musca. Gij zult niet bedrogen uitkomen.

File: Tom Musca – Lucifer My Love
File Under: Verrassing van Nederlandse bodem
File Audio:[MySpace]

Ólafur Arnalds / Nils Frahm

Leave a reply

Erased Tapes / Konkurrent & Erased Tapes / Konkurrent

Ólafur Arnalds - Dyad 1909Voor een ballet van de Britse choreograaf Wayne McGregor schreef het IJslandse wonderkind Ólafur Arnalds de muziek. Het is wat mij betreft een gemiste kans dat er geen film van de uitvoering van het dertig minuten durende stuk op de EP van Arnalds te vinden is. Dat had me namelijk wel een mooie meerwaarde geleken voor deze cd, want de kans dat we dit ballet nog op het podium gaan zien hier in Nederland lijkt me klein. Bovendien zullen fans van Arnalds een deel van de tracks al in hun bezit hebben. Zo stond “3326” op Eulogy For Evolution en stonden “Vio Vorum Sma” en “Lokaou Augunum”, in iets andere vorm weliswaar, op de EP Variations of Static. Dat maakt de noodzaak tot overgaan tot de aanschaf van Dyad 1909 een stuk minder groot. Alhoewel de vier overige tracks op Dyad 1909 zeker wel de moeite waard zijn. Zeker het weerbarstige “Til Enda”, met glitchy beats die in de clinch liggen met de strijkers, is een geweldige track die uiteindelijk uitmondt in “Vio Vorum Sma (Dyad 1909 version)”. Arnalds liet in een Twitter-bericht desgevraagd overigens weten dat er binnen niet al te lange tijd een dvd zal verschijnen waarop alle vier de werken die samen de In the Spirit of Diaghilev-reeks vormen gebundeld gaan worden. Da’s wel iets om naar uit te kijken.
Nils Frahm - WintermusikOok Wintermusik van Arnald’s labelgenoot op Erased Tapes Nils Frahm is een tikkie merkwaardig. Oorspronkelijk waren de drie tracks op deze EP namelijk alleen maar bedoeld voor familie en vrienden als kerstgeschenk en was het dus een eigen beheer opname. Gelukkig heeft Erased Tapes hier verandering in gebracht. De cd is dan misschien niet meer zo exclusief, het is fijn dat mensen als ik nu ook kunnen genieten van het verfijnde pianospel van deze jonge Duiter. Hij schijnt afgelopen mei al aardig indruk gemaakt te hebben als voorprogramma van Peter Broderick en dat verbaast me niet. Daar sluit Frahm namelijk naadloos op aan. Vooral het bijna negen minuten durende “Due” is een song om helemaal in weggezogen te worden een droomwereld met vers vallende sneeuw in. De combinatie van piano met de celesta (een instrument dat je maar weinig hoort helaas en dat een soort van akoestische tegenhanger van de Fender Rhodes) is in alle drie de songs bijzonder mooi. Wie dit in twee dagen tijd op een achterna middag op kan nemen moet in de nabije toekomst tot veel meer moois in staat zijn.

File: Ólafur Arnalds – Dyad 1909
File Under: Misschien nog even wachten
File Audio: [MySpace]

File: Nils Frahm – Wintermusik
File Under: Dwarrelende sneeuw
File Audio: [MySpace]

The Deer Tracks / Twiggy Frostbite

Leave a reply

Interview: Andr&eacute

‘Dit klinkt meer schizofreen dan ik het eigenlijk bedoelde.’
Het is bijna onmogelijk om geen zwak te hebben voor Elin Lindfors en David Lehnberg, het duo dat gezamenlijk The Deer Tracks vormen. Naast het feit dat beide jonge Zweden – ik schat zo rond de twintig lentes – uiterst sympathiek blijken te zijn, zijn het tevens muzikanten naar mijn hart. Niet werkend vanuit een groter plan om de wereld te veroveren en het grote geld te verdienen. Gewoon doen wat goed voelt en vervolgens tot hun grote verbazing erachter komen dat er ook mensen buiten hun woonplaats Gøvle, nee zelfs buiten Zweden zijn die hun muziek kunnen waarderen. Niet vanwege de naïviteit, maar uit oprechte verbazing. ‘We waren niet eens zeker of er mensen zouden zijn die op onze muziek zaten te wachten. We zijn gewoon begonnen met opnemen waar we zelf zin in hadden en daar is het album uitgekomen,’ vertelt David mij nadat we plaats hebben genomen op een bankje aan het water achter Paradiso. Ik vraag hem of het geen probleem is als ik meteen van de gelegenheid gebruik maak om met Elin over haar andere band Twiggy Frostbite te praten. Het blijkt absoluut geen probleem. ‘En anders duwen we hem wel even het water in,’ grapt Elin.
The Deer Tracks


Continue reading →