Mute

Het altijd recalcitrante Liars delft bij elk album compromisloos in het experiment. Zo ook de nieuwste langspeler, getiteld WIXIW (spreekt uit als “wish you”), alweer het zesde album van de band rondom Angus Andrew. Weg zijn de rauwe randjes, de lo-fi ruis en de onbeteugelde branie van voorgaande releases. WIXIW is voor Liars' doen een verrassend toegankelijk album, waar gelaagde keyboards en minimale elektronica de boventoon voeren. Opener “The Exact Colour Of Doubt” bestaat uit opzwellende, dromerige keyboards, voortgestuwd met lichtvoetige percussie. Als een kameleon lijkt de band bij “Octagon” feilloos de kleur en gedaante aan te nemen van de spannende ambient-electronica waar Aphex Twin (ten tijde van I Care Because You Do) en Autechre in de jaren negentig mee doorbraken. Vileine keyboards galmen dreigend op de achtergrond terwijl de tribal-achtige, elektronische percussie behendig door het geluidslandschap voortbeweegt. Nooit eerder hebben de Amerikanen zoveel verschillende arrangementen en melodielagen in een album gepropt, waardoor ik mij des te meer afvraag hoe ze dit live gaan aanpakken. Intussen is daar het heerlijk kinky, verwrongen “A Ring On Every Finger”, wat haast afkomstig lijkt te zijn uit een intergalactische stripclub. WIXIW staat bol van de kleine, doch elementaire nuances, die elk nummer verschrikkelijk verslavend maken. De band bundelt opnieuw uiteenlopende invloeden (fans van Animal Collective en Atlas Sound zullen smullen!) samen zonder overduidelijk referentiekader, om er vervolgens iets onmiskenbaars en eigens van te maken. Liars klinkt daardoor als vanouds heerlijk tegendraads: haast blindelings, haast achteloos weet WIXIW de luisteraar in een wonderbaarlijke narcose te dwingen.

File: Liars – WIXIW
File Under: Wonderbaarlijke narcose