Mascot

Toen MTV ooit begon met zijn serie Unplugged-concerten, was dat iets heel nieuws. Na het succes dat Eric Clapton daarmee ten deel viel was het hek van de dam en bracht ineens elke rocker akoestische platen uit. Vaak werd er echter weinig veranderd aan de arrangementen en was de toegevoegde waarde niet zo bar groot. Zo niet bij Joe Bonamassa. De vele projecten naast zijn solowerk (met Beth Hart, met Black Country Communion, met Rock Candy Funk Party) hebben zijn experimenteerdrift aangewakkerd en Kevin Shirley kreeg de taak een interessante band samen te stellen voor een puur akoestische show. Dat is gelukt. Percussionist Lenny Castro en toetsenist/accordeonist Alan Schierbaum waren voor Bonamassa bekende gezichten, maar daarnaast werden de Ier Gerry O'Connor (fiddle, madoline, banjo) en de Zweed Mats Wester (vooral nyckelharpa) aangezocht. Een paar dagen stevig repeteren op een van de elektrische concerten afwijkende set, een paar try-outs en verder vertrouwend op de gezamenlijke muzikaliteit werd het podium van het Vienna Opera House beklommen. Een toch vrij behoorlijk podium, dat werkelijk mudvol puur akoestische instrumenten stond. Nou hebben veel van Bonamassa's songs al in hun oorspronkelijke versies een behoorlijke akoestische feel en Bonamassa had voor mijn gevoel soms wat meer ruimte voor de anderen moeten laten in de gitaararrangementen, maar de bijdragen van vooral O'Connor en Wester zijn geslaagd. Het gebruik van banjo, fiddle en mandoline zorgen soms voor een bluegrass-sfeertje, terwijl de nyckelharpa, een soort viool met knoppen, het wat meer de folky kant optrekt. Het belangrijkste verschil is echter dat waar normaal gesproken een gierende gitaarsolo het middelpunt van de song is, dat nu de stem van Bonamassa is. Het moet gezegd worden dat dat hem prima afgaat, zowel in zijn eigen songs – uit de hele catalogus uitgezonderd A New Day Yesterday – als in de zes covers. In het geluid is de sfeer van de zaal goed meegenomen en ook dat zorgt ervoor dat het album iets bijzonders krijgt. In de dvd-editie zijn naast het volledige concert ook twee documentaires van drie kwartier te zien. Het is waar, een paar weekjes werk wordt volledig uitgemolken met 2 cd's en 2 dvd's, maar het resultaat is er dan ook naar. An Acoustic Evening At The Vienna Opera House is het bewijs dat Bonamassa inmiddels het zelfvertrouwen heeft om meer te experimenteren, en daar wordt ook de luisteraar beter van.

File: Joe Bonamassa – An Acoustic Evening At The Vienna Opera House
File Under: Ook zonder gierende solo's op zijn gemak
File Audio: [download “Athens To Athens” voor je e-mailadres]
File Video: [BonamassaTube]