4Zero Records

Het vorige album van Earthling Society, Stations Of The Ghost, ervoer ik vooral als enorm vermoeiend. Op zich prima songs verzopen in een veel te zwaar aangezet geluid. Naar eigen zeggen hebben ze voor ZodiaK voor het eerst in een ‘echte’ studio gezeten en wellicht was dat wat ze nodig hadden. ZodiaK heeft in elk geval een geluid dat veel meer in balans is en daarmee komen ook de songs beter tot hun recht. Het vinyl-album ZodiaK kwam vorig jaar uit, dit is de cd-versie met meer tracks. 72 minuten, dus stampvol, maar slechts zes songs. Na intro “The City Of Resurrection” volgt “I Don’t Know Myself”, een song die weliswaar spacey is, maar door de zanglijnen en de tegendraadse saxpartijen wel iets heeft van King Crimson uit de Beat– en Three Of A Perfect Pair-jaren. Dat duurt ‘maar’ zes minuten, waarna het titelnummer bijna een half uur spacet zoals ik dat (zij het slechter gemixt) gewend was van Stations Of The Ghost. Hoewel, halverwege komen er ook daar King Crimsonesque vibes doorheen. King Crimson dat jamt met zwaar overstuurde gitaren, dat idee. Maar het blijft een half uur de moeite waard, en da’s best knap. Het volgende nummer, “Desolation”, heeft de goede titel, want zowel tekstueel als muzikaal is het geen vrolijk deuntje. Na “Desolation” is het tijd voor de tweede megalange track, “The Astral Traveller” van ruim 21 minuten. Hoewel best aardig, komt deze helaas niet boven een standaardjam uit, totdat er pas helemaal aan het eind naar een fijne climax toegewerkt wordt. Tenslotte wordt er met het vooral door bas, drums en sax aangedreven track “The Elevator Does Not Stop At This Floor” een lekker einde aangebreid. Waar na beluistering van Stations Of The Ghost slechts vermoeidheid restte, valt het oordeel nu heel wat beter uit. Enige kanttekening deze keer is dat het album best wat korter had gekund. Een cd hóeft niet vol…

File: Earthling Society – ZodiaK
File Under: In balans komt ineens de schoonheid bovendrijven