Frontiers / Rough Trade
Heart had in de zeventiger jaren met Dreamboat Annie en “Barracuda” al een goede reputatie opgebouwd, met een eigen sound en eigen composities. Desondanks lieten ze zich in de jaren tachtig verleiden tot het grote geld en werd alles groot: de externe componisten als Diane Warren, Jim Vallance en het duo Kelly/Steinberg, de kapsels. Het grootst van al was de sound. Weg waren de folkinvloeden, het was pure AOR wat de klok sloeg. Met Jupiter’s Darling uit 2004 gingen ze weer min of meer terug naar hun roots. Dat werd gecontinueerd met Red Velvet Car uit 2010 en Fanatic uit 2012. Deze live-cd, Fanatic Live From Caesars Colosseum, is niet opgenomen in Rome, noch in de vaste pleisterplek voor eightiesrockacts Las Vegas, maar in Canada. Bij het materiaal uit de jaren tachtig is de toonhoogte even hoog als destijds en dan hoor je wel dat de jaren beginnen te tellen voor de stem van Ann Wilson. Andere zangers gaan in de loop der jaren wat lager zingen, maar Wilson blijft proberen die hoge tonen eruit te persen. Dat lukt – maar je hoort hoeveel moeite ze ervoor moet doen en dat komt de kwaliteit niet altijd ten goede, zoals in “What About Love” en “Alone”. De laatste krijgt trouwens een ongemakkelijk trage uitvoering. Bij eerder én later werk hoor je dat ze nog steeds een waanzinnige stem heeft, met op zijn tijd een fijn rauw randje. Dat latere werk blijft overigens beperkt tot nummers van Fanatic; Jupiter’s Darling en Red Velvet Car zijn niet vertegenwoordigd. Het livegeluid is vaak nog steeds op arenaformaat. Mede daardoor is het basgeluid is wel erg overheersend, terwijl op andere momenten de toetsen amper te horen zijn. Wat mij betreft wordt het een stuk beter wanneer ongeveer halverwege het vette geluid wat wordt losgelaten, zoals bij “Dog And Butterfly”. Als er wordt afgesloten met wat nog steeds hun prijsnummer is, “Barracuda”, heb ik me best vermaakt maar blijf ik ook zitten met het gevoel dat het met wat minder bombast en wat meer ingetogen muzikaliteit nog veel leuker had kunnen zijn.
File: Heart – Fanatic Live From Caesars Colosseum
File Under: Minder vet is beter voor het hart
File Video: [HeartTube]
Heart – Fanatic Live From Caesars Colosseum
1 Reply
Gun Club Cemetery is eigenlijk in de opener een Bryan Adams die eens fatsoenlijke muziek is gaan maken. En dan moet je denken aan oude Oasis-deuntjes, Black Keys, The Faces en The Stones. Grootse rock met hese vocalen, pakkende melodietjes en op gezette tijden de onvermijdelijke gitaarpartijtjes. Alan McGee weet wel wat hij binnenhaalt. De man is natuurlijk de oprichter van Creation Records en heeft heel wat gitaarbandjes zien komen en gaan. Niet toevallig had hij ook Oasis goed en wel ooit ontdekt, naast Primal Scream en My Bloody Valentine. McGee kende zanger Alex Lowe van Gun Club Cemetery nog van vroeger toen hij de zanger was van Hurricane #1. Gun Club Cemetery gaat voor de volledige retro-aanpak. Zo bewerken de heren in “Sunset Shadows” eigenlijk “Sister Morphine” van The Rolling Stones en zo horen we nog wel heel bekende thematiek voorbij komen. Het is niet vies en niet erg, als het maar goed gebeurt. En dat gebeurt. De opzwellende Hammond-orgels zijn perfect ingezet, pianopartijen zijn krachtig en puur, en zelfs waar de desinteresse en de lijzigheid moet doorklinken, laat Lowe zien dat hij imitaties in huis heeft die variëren van een Jon Bon Jovi tot aan een Neil Young. Ja echt, Lowe draait er zijn hand niet voor om. Gun Club Cemetery weet dat goede songs werkelijk met tal van arrangementen overeind blijven. Waarschijnlijk kan het hem geen moer schelen of dat jatwerk, kitsch of professionalisme genoemd wordt.
Sixties liefhebbers opgelet, want we zakken vandaag af naar het Franse Grenoble om kennis te maken met 
Bij het horen van de naam Bologna heb ik nooit associaties gehad met grote steden. En die gedachte kwam al helemaal niet op bij de naam Ottawa. Toch is die laatste stad de geboorteplaats van Jonathan Clancy en de eerstgenoemde stad zijn huidige woonplaats. Hun namen klinken weinig rock ‘n’ roll en toch maakt Clancy onder het nom de plume 
Waarom weet ik eigenlijk niet, maar Katadreuffe is ‘n Jesus Lizard en Shellac ineen. In interviews en onderonsjes met zowel David Yow als Steve Albini gingen beide heren altijd vol voor de complete overgave, de nietsontziende intentie, een overslaande hartslag, de tomeloze woede en agressie en een destructief karakter. Maar, beide heren waren ook voortdurend op zoek naar de meest minimale middelen om al het bovenstaande te bereiken. Je kunt je verhaal aandikken met geluidsmuren, met schizofrene gitaarpartijen, met ijzeren overstuurde gitaren spelen of met onnavolgbare breaks aankomen. 
De Californiërs van Gardens & Villa blijven met curveballen gooien. Hun titelloze 
Kijk als ik zeg dat iets lijkt op dit of dat dan beginnen de beoordeelde muzikanten gelijk te piepen dat ze heel integer zijn en al jaren hun eigen zorgvuldig bij elkaar geraapte identiteit niet zomaar vergeleken willen zien worden met zomaar een uit de lucht gegrepen vergelijking. Elisha Wiesner van 
Na twee ep’s zou er eigenlijk een volledig album moeten volgen, maar als je geen onderdak hebt gevonden bij een platenmaatschappij die hier geld in wilt stoppen dan wordt het moeilijk. Miriam Moczko startte een crowdfunding project en genereerde in ieder geval voldoende geld om een nieuwe ep op te kunnen nemen. En daar mogen we al heel blij om zijn. Fat Moon heet het schijfje en het bevat vijf liedjes. Ze formeerde een nieuwe band om zich heen en dook de Mailmen studio’s in met Martijn Groeneveld (o.a. Blaudzun). Waren de eerdere ep’s van Moczko wat soberder van opzet, hier is gekozen voor meer kracht. Alsof een onschuldig ogend meisje plots verandert in de vrouw die geen tegenspraak duldt en weer terug. De liedjes zijn opwekkend van toon en nestelen zich gemakkelijk in je hoofd. Mijn favoriete track is “Good Manners”, waarin Blaudzun samen met Kate Bush over haar schouders mee lijkt te kijken. Fat Moon en daarmee het werk van Moczko verdient het om gehoord te worden en niet alleen door haar supporters.
Het is donker op het vierde album van de Rotterdamse singer-songwriter 