Edel / V2

In de eerste helft van de jaren negentig scoorde Arrested Development joekels van hits met “Tennesssee” en “People Everyday”. Helaas waren de positievelingen uit Atlanta na twee albums wel klaar met de hele muziekbusiness. Gefrustreerd hieven ze zichzelf op in 1996. Frontman Speech probeerde het solo nog wel, maar dat werd ook bepaald geen succes. Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en dus is ook Arrested Development al weer een tijdje bij elkaar. In 2004 maakten ze Among The Trees en nu proberen ze definitief terug te komen aan het front met hun nieuwe cd Since The Last Time en een tour die ze in november naar Crossing Border brengt. Since The Last Time is wel een beetje een raar album geworden. Muzikaal is er weinig nieuws onder de zon, Arrested Development blijft een swingende positief klinkende potpourri rap. Tekstueel is Since The Last Time wel heel erg doorvlochten van verwijzingen naar de manier waarop Speech en co aankijken tegen de muziekindustrie. Je zou bijna denken dat het een conceptplaat is. Zo leest bijvoorbeeld het openings- en titelnummer bijna als de bandbio van een crew die zich miskend voelt en terug zal slaan. Op een positieve manier natuurlijk. Maar in een tijd dat het vast en zeker door Arrested Development beïnvloede en tevens uit Atlanta afkomstige OutKast vet scoort, moet het volgens mij eenvoudig mogelijk zijn dat Arrested Development wederom de waardering krijgt waar ze wel degelijk recht op hebben. En dat kan prima zonder concessies te doen. Niet dat Speech dat ooit zal doen. Hij rapt niet voor niets aan het begin van “Stand”: ‘It’s better to write for ourselves and have no public, then to have a public and have no self’. Met een album als Since The Last Time moeten die twee in principe prima combineerbaar zijn.

File: Arrested Development – Since The Last time
File Under: Hiermee moeten zieltjes (terug) te winnen zijn