Door jnnk en Dennis.

Zondag werd de dag waarop ik het meest zou missen, maar ook de dag waarop ik het meest overweldigende optreden zou zien. Dat wist ik nog niet toen ik opstond, laat staan toen ik mijn stukje zat te typen en de supersympathieke Lucky Fonz III aan het missen was. Schijnt fijn geweest te zijn. Ook wist ik niet waar ‘Doing Heart Time’ was. Jan Rot speelde er. Je kunt een hekel aan hem hebben, maar ik waardeer zijn Nederlandse vertalingen van Engelse klassiekers heel erg. Gemist, want ik wist dus niet waar die ‘Doing Heart Time’ was. Op weg naar We Are Scientists kreeg ik een sms. ‘We zitten in ‘Doing Heart Time’, dat houten ding bij de Grolsch. Heel leuk hier.’ Ik liep de houten constructie in de vorm van een hart (sic) op met een kop koffie. De dag beginnen was nog nooit zo verrassend: twee jonge mannen – van wie een een pijp rokende neger: alle meisjes met wie ik was werden op hetzelfde moment verliefd – die met hart en ziel oude soul, rock ‘n roll, country en sixties aan het draaien zijn. Nergens hoor je die liedjes op Lowlands. En dan ook nog op zo’n intieme plek! Ik draai heel veel oude muziek, maar op Lowlands probeer ik dat altijd maar even te vergeten… Ineens was ik wakker. Iets wat door een douche en vele koppen koffie nog niet gelukt was. We Are Scientists gemist. En zo ook Extince. En zo ook Lykke Li, die erg leuk geweest schijnt te zijn. Ach, ik heb door de plaatjesdraaiende mannen tenminste genoeg energie om de tocht naar de Bravo te maken om Hercules and Love Affair te zien!



Continue reading →