Verslag: Spookrijder. Foto's: George & Danny
Rotterdam geniet van zichzelf en van Motel Mozaique
Eigenlijk is het helemaal geen Motel Mozaique-weer op deze vrijdagmiddag. Het is warm, het is zonnig, dus waarom zou ik in hemelsnaam een donkere zaal induiken? Op dit soort momenten zou je willen dat het Rotterdamse festival slechts buitenpodia heeft. Maar we mogen niet zeuren: het programma belooft veel moois, dus kompaan C. en ondergetekende wandelen vol goede moed de Schouwburg binnen. Even een polsbandje cheffen, het nieuws meekrijgen dat Super Furry Animals-voorman Gruff Rhys wegens ‘niet nader te noemen omstandigheden’ (lees: om half 7 uit de kroeg gevist worden terwijl hij om 7 uur een vliegtuig moet halen) helaas verstek moet laten gaan, en de avond kan beginnen.
Continue reading
Category Archives: Motel Mozaique 2007
Pop Levi
The Bees
The Bees, 14 april, Motel Mozaique, Rotterdam. Foto: Danny
The Moi Non Plus
The Moi Non Plus, 13 april, Motel Mozaique, Rotterdam.Foto: George.
The Strange Death Of Liberal England
The Strange Death Of Liberal England, 13 april, Motel Mozaique.Foto: George.
The Hold Steady
The Hold Steady, 13 april, Motel Mozaique.Rotterdam. Foto: George.
A Silver Mt. Zion
A Silver Mt. Zion, 13 april, Motel Mozaique, Rotterdam. Foto: George.
The Bees – Octopus
Virgin / EMI
Gek genoeg word ik niet opstandig van al die ruige albums waarover ik de laatste tijd geschreven heb, maar wel van een album dat van voor naar achteren één relaxt geheel is. Al weken loop ik te broeden op een stukje over het derde album Octopus van The Bees. Ideeën heb ik genoeg, de ingangen voor het schrijven van stukjes zijn te raden. Ik zou het over het subtropische The Isle of Wight kunnen hebben waar de band vandaan komt, een vergelijking kunnen maken met de twee eerdere albums, kunnen vertellen dat het wederom een mix van allerlei stijlen is geworden, het kunnen gaan vergelijken met het beginwerk van Steve Winwood’s Traffic of met andere Engelse bands van nu als The Coral of The Zutons, het kunnen hebben over alle toeters en bellen die gebruikt worden om het album op te leuken. Ik kan echter geen keuze maken. Eigenlijk heb ik ook helemaal geen zin om stukjes te schijven. De muziek maakt mij namelijk loom door een ouderwetse reggaeritmes, liedjes die horen bij het zonnige hippierijke Californië in de jaren zestig en trompetten die overgewaaid lijken uit Mexico en het een soulvolle gloed geven. Veel liever zit ik onderuit gezakt op de bank om te genieten van de muziek of maak ik een dansje met mijn lief. Achter de computer kruipen om dit stukje te schrijven: het past niet, het hoort niet, het zou verboden moeten worden. Het mag duidelijk zijn: de zomer is voor mij begonnen met dit geweldige album.
File: The Bees – Octopus
File Under: Weg met de clichés, lang leve The Bees
File Audio: [Bee-Space]
Bunny Rabbit – Lovers and Crypts
Voodoo-Eros / Konkurrent
Als je naar het hoofd van, pak ‘m beet, Lady Sovereign kijkt, of naar de tattoos van Lil’ Kim, dan weet je dat je een flinke portie rauwe, sleezy, vuige hiphop te wachten staat. Als je naar het hoofd van Bunny Rabbit, oftewel Melisa Rincon kijkt, dan verwacht je geen hiphop, maar lieve meisjesliedjes. Als dan Lovers and Crypts begint te spelen, dan rept het huppelende konijntje toch van pussies, motherfuckers en shit. Niet zo heel erg bozig, zelfs hier en daar met zwoele stem, maar toch, het rapt en het hiphopt en dat doet het met die duidelijk gearticuleerde scherpe klanken zoals we die uit de hiphopwereld kennen. Wat er verder op dit album gebeurt is wel gaaf eigenlijk. Want het konijntje zou geen konijntje heten als er toch ook kleine lievigheidjes verstopt zouden zitten tussen al die stoute verzen (die ook de hiphopwereld vol seks en andere clichés heerlijk parodiëren). Hoewel de beats, verzorgd door Black Cracker, a.k.a. Celena Glenn, onmiskenbaar aanwezig zijn, zelfs piepend en krakend herkenbaar uit het universum van CocoRosie – Bunny Rabbit genoot haar opleiding tijdens de tournee van de zusjes -, vloekt en tiert het konijntje er lustig op los, maar dat doet ze wel vol beeldspraak en humor. Bovendien wordt er naast de redelijk minimalistische piep- en kraakbeats af en toe een verrassend instrumentarium ingezet: slepende gitaarakkoorden, over the top baslijnen en industriële synths. Lovers and Crypts is best een gave plaat, maar toch ben ik benieuwd naar hoe het konijntje er over een paar jaar bij huppelt.
File: Bunny Rabbit – Lovers and Crypts
File Under: Een konijntje met een beetje poep aan haar kont en dat kán best geil zijn
File Audio: [Liedjes én video alhier te bezichtigen!]
Zita Swoon – Big City
Chikaree / Bang!
Toen ik vorig jaar Stef Kamil Carlens mocht interviewen, vertelde hij dat het vorige studio-album, A Song About A Girls deel een van een trilogie was. Opvolger Big City is nu verschenen, waarbij de thematiek van de teksten blijkbaar de trilogie vormt. Met bijna dezelfde band als vorig jaar in Paradiso is dit album opgenomen. Bassist Mirko Banovic speelde toen een paar concerten als gastbassist, maar op dit album is Bart Van Lierde weer te horen. Van de gezusters van Radio Candip zijn er nog twee van de drie aanwezig op dit album. De sfeer van het album is dan ook weinig anders dan die op A Song About A Girls en vooral Camera Concert – A Band In A Box. Gelukkig niet, mag ik wel zeggen, want ik vind Zita Swoon veruit het sterkst in een intieme setting met songs die doen denken aan Beefheart, Waits, kortom Amerikaanse singersongwriterblues. Maar wel altijd met die intense Zita Swoon-draai eraan gegeven. Ook op Big City is dat het geval. De productie is loepzuiver en mooi open gehouden, waardoor het een luchtigheid krijgt die de intensiteit opvallend genoeg alleen maar lijkt te vergroten. De band heeft de magie van de Band In A Box-concerten in de studio weten te vangen, en dat is razend knap. De songs zijn wonderschoon, met deze keer twee opvallende covers: Bob Dylan‘s “Series of Dreams” en Morphine‘s “The Night”. Wijlen Mark Sandman zou trots geweest zijn op de laatste cover. Is er dan niets op dit album aan te merken? Ehm…nee. Wie als laatste bij de platenzaak is, is een ei. Op de dvd bij de amper duurdere limited edition, No Big City, is de ontstaangeschiedenis van de songs te volgen.
File: Zita Swoon – Big City
File Under: Intense magie. Hollen!
File Audio: [het hele album is te beluisteren op de Luisterpaal]
File Video: [I Feel Alive In The City] [Everything Is Not The Same]