Category Archives: Sa&iuml

Wâldrock 2009 – Napret

Door: Saï. Foto's: Awarnach

Na een avond werken rijden fotograaf Awarnach en ik in de – voor ons – vroege ochtend richting Burgum. Het is op dit tijdstip nog wat moeilijk om in het juiste humeur te geraken. Maar eenmaal in Friesland, wanneer we de ‘parkeerplaats’ (een hobbelig weiland waarvan ik bijna zeker weet dat er van de week nog koeien stonden) oprijden, is het daar opeens: Wâldrock. Fijn om weer terug te zijn!
Floor Jansen
Na een kopje koffie in de backstage area, samen met fotografen Tim en Frans, gaan we het terrein op om het eerste optreden te zien. Zoals ieder jaar opent Wâldrock met de winnaar van de ‘Slach om Wâldrock’ en dit jaar was dat Disintegrate. Zij werden vooraf geroemd om uitgewerkte arrangementen en ruwe, energieke zanglijnen. Nu zit het muzikaal inderdaad strak in elkaar, maar de zanglijnen kan ik helaas niet ontdekken. Langzaam begint het wat drukker te worden op het terrein. Maar we kunnen nog makkelijk en zonder slalommen de tent bereiken om de tweede band te gaan bekijken, het Deense Pilgrimz. Na een wat stroef begin wordt het vanaf het derde nummer wat soepeler. Helaas blijft het publiek tam. Waarschijnlijk hebben de meesten op de camping geslapen en zijn ze nog duf van de avond ervoor. Dat het publiek niet al te enthousiast is viel ons eigenlijk de hele dag op. Ook Floor Jansen, presentatrice van dit jaar, doet haar best om de menigte wakker te schudden. Met beperkt resultaat.


Continue reading

Wâldrock 2009 – Vooraf

Door: Saï

Wâldrock 2009 is de 22ste editie en daarmee ook de 18de negentiende “harde Wâldrock”. De afgelopen jaren heeft Wâldrock zich een stevige plek weten te verwerven tussen de vele festivals in binnen- en buitenland. De stoet bands die ooit op het Wâldrock-podium stond is indrukwekkend en wordt nog steeds met grote namen aangevuld. Dat blijkt in elk geval al uit de website van dit fijne Friese metalfestival, waar (prettig!) eigenlijk al meteen op de voorpagina alles staat wat je moet weten. Maar om het je nóg makkelijker te maken, stellen we de bands even kort aan je voor.
Sinds enige jaren is er op de vrijdag voorafgaand aan de festival zaterdag een preparty. Dit jaar zal deze iets groter worden aangepakt en wordt deze bij het festival betrokken, maar let op: voor deze avond met optredens van Existence Denied, Legion Of The Damned, Napalm Death en Dragonforce moet wel een apart toegangsbewijs worden gekocht. Gezien ons drukke gezin laten wij de vrijdagavond voor wat die is. Wij zullen zaterdagochtend bijtijds richting Burgum afreizen.


Continue reading

Delain

Interview: Saï. Foto's: Klaas

Twee jaar na het verschijnen van hun debuut album Lucidity komt Delain op 20 maart met hun nieuwe album: April Rain. Was Lucidity toen nog een ‘project van Martijn Westerholt’ (ex-toetsenist van Within Temptation), dit album is het resultaat van een band die zelf vindt dat ze een hechte groep zijn geworden. Na het beluisteren van de cd kon ik de ‘hechte groep’ nog niet echt herkennen. Goede reden om eens met Martijn Westerholt en Charlotte Wessels (vocals) in gesprek te gaan.
Delain
In 2007 zag ik hen voor het eerst op Noorderslag. Bloednerveus stonden ze daar in de grote hal. Desondanks was het optreden toen simpelweg goed te noemen. Martijn had tijdens zijn herstel van de ziekte van Pfeiffer een hoop nummers geschreven. Deze nummers nam hij op met gastmuzikanten. Hij noemde het project Delain. Nadat er steeds meer vraag kwam om ook op te treden was het noodzakelijk om vaste muzikanten te vinden. De zoektocht naar een passende vocaliste was nog het moeilijkst, vertelt hij. Toen hij de hoop had opgegeven hoorde hij Charlotte Wessels bij de opname van de rockopera Infernorama. Hij vroeg haar wat teksten voor hem te schrijven, voor zijn project. Zij kwam deze zelf voorzingen en hij wist meteen dat zij de zangeres moest worden. Toen hij haar weer thuisbracht bleek zij in dezelfde straat te wonen als zijn ouders.


Continue reading

Summer Darkness, vrijdag 10 augustus

Verslag: Saï. Foto's: Awarnach

Vrijdag na wat gestress aangekomen in Utrecht voor Summer Darkness. Het festival in Utrecht, dat claimt dat wat ondergronds bruist en borrelt aan de oppervlakte te brengen. Het duurde even voordat bij de pers-caravan de fotopas geregeld was waardoor we helaas net te laat waren om A New Dawn te zien in de Ekko (toch nog ruim een half uur lopen vanaf Tivoli). Jammer, want hun optreden in De Kade in mei was mij erg goed bevallen. Ik had graag gezien en gehoord of ze dat nog een keer konden; maar in oktober hoop ik ze in Hoorn weer te zien en te spreken.
Lacrimas Profundere


Continue reading

Wâldrock 2007 – Achteraf

Verslag: Saï. Foto's: Awarnach

Wâldrock. Al drie jaar één van mijn favoriete festivals. Niet geheel om het generale genre, metal, maar zeker wel om de sfeer. Het is het meest knusse festival dat ik ken. En al was ‘mijn eerste keer’ wel de meest romantische, de laatste twee jaar was het gezelschap van drie collegae van File Under ook uiterst aangenaam. We vullen elkaar aardig aan, nuanceren ook. Want Blacksmith vindt op zo’n dag gewoon bijna alles goed wat in de buurt van deathmetal komt, Blizzard hangt ergens in het midden, Awarnach fotografeert met oordoppen in en ik probeer te horen of er achter het geschreeuw en gegrunt ook nog iets van muziek te ontdekken valt. En ook dit jaar zijn we allen weer aan onze trekken gekomen.
Aborted


Continue reading

Kamelot – Ghost Opera

Steamhammer / SPV / CNR

Kamelot - Ghost OperaDe Amerikaanse band Kamelot heb ik reeds twee keer live mogen aanschouwen. Eerlijk gezegd was ik daar niet echt enthousiast over. De gladde show en dito verschijning van zanger Roy Khan gaven mij onplezierige rillingen over mijn rug. Hij deed mij erg aan Julio Iglesias denken; te mooi, te glad, te onbetrouwbaar. Waarschijnlijk wel de reden waarom er bij deze optredens veel meer vrouwelijke bezoekers waren dan je normaliter bij een metal-optreden ziet. Toen de promo van het nieuwe album Ghost Opera dan ook op onze mat lag heeft het even geduurd voordat ik hem in de cd-speler stopte. Eenmaal de moed bijeen geraapt viel het mij in eerste instantie niet tegen. Dat klonk best lekker, zo op de achtergrond tijdens het huishouden! Helaas blijkt bij het langer en geconcentreerder luisteren dat Khan het idee blijft hebben dat hij in een echte opera zingt. Vooral bij nummers als “The Human Stain”, “Blücher” en “Anthem” ging dit mij steeds meer irriteren. Vaker dan op de voorgaande albums klinkt hij rauwer maar nog te vaak lijkt hij het gewoon niet te kunnen laten en zich te verliezen in uithalen en vibraties die voor mij gewoonweg niet bij de muziek of zelfs de teksten passen. Daarin tegen is dit album instrumentaal wel erg sterk. Stevige gitaren, up-tempo drums en een voelbare bas. De gast-vocalen (gezongen door Simone Simons en Amanda Sommerville) maken dat dit nog bombastischer en beter tot zijn recht komt. Al met al het eerste album van Kamelot dat ik waarschijnlijk nog wel vaker in mijn speler zal stoppen. Op de achtergrond heb je tenslotte veel minder last van de eerste stem.

File: Kamelot – Ghost Opera
File Under: Mannelijke operastemmen passen niet bij metal
File Audio: [Kamelot-space]
File Video: [Ghost Opera]

Dream Theater

Interview: Saï

“In the mainstream world we are still very underground”
Door velen werd ik jaloers aangekeken omdat ik een gesprek mocht hebben met de drumvirtuoos en oppergod van Dream Theater: Mike Portnoy. Ietwat nuchterder begon ik aan dit gesprek. Voorbereid door veel te lezen, te luisteren en de dvd van hun 20-jarig jubileum bekeken te hebben, had ik meneer wel wat te vragen.
Dream Theater
In het Jolly Hotel Carlton aangekomen zat ik eerst nog even met de tourmanager en drie heren van twee online metal-magazines te praten en mijn beurt af te wachten. Twee van de drie waren vooraf al lyrisch over Portnoy. Wat Mike ook ging zeggen tegen hen, ze zouden er geheid een ophemelend interview van maken. Helaas, of gelukkig (kies zelf maar) probeer ik altijd wat objectiever te zijn. Het recenseren van de albums is aan mijn collega’s (al heb ik daar af en toe ook zo mijn bescheiden mening over) maar de persoon zelf, die is voor mij! Nadat een vergissing uit de lucht was (‘Goh waar blijft File Under nou? Oh, echt, ben jij van File Under? Ik dacht dat je met die jongen van … was meegekomen’. Hoe bedoel je emancipatie…), kwam Mike mij halen en redden.


Continue reading

Within Temptation

Interview: Sai. Foto's Awarnach

De in 1996 door zangeres Sharon (spreek uit Sjaaron!) den Adel en bassist Robert Westerholt opgerichte band Within Temptation bracht in 1997 hun eerste album (Enter) uit waarna het succes hen bijna leek te komen aanwaaien. Alles wat ze deden werd enthousiast begroet. Ze wisten ook buiten de gothic-scene een luisterend oor te vinden doordat ook de populaire radiozenders hun muziek draaiden. Within Temptation heeft de afgelopen jaren zo ongeveer alle te behalen Nederlandse prijzen in de muziekindustrie binnengehaald. Zelfs viermaal de Conamus Exportprijs, wat een record is.
within_temptation_klein.jpg


Continue reading

Pain of Salvation

Interview: Sai

Het is mooi weer in Amsterdam, en het Vondelpark is een fijne plek om in te vertoeven als voorbereiding op dit interview. Pain of Salvation zit namelijk nog te lunchen. Even later schuif ik in het Park Hotel aan de tafel bij Daniel Gildenlöw en Johan Hallgren. Daniel telefoneert met zijn vrouw. Vast om te informeren hoe het sinds vanmorgen met hun kleintje (acht maanden oud) gaat. Omdat ik in de veronderstelling ben een gesprekje te hebben met beide heren leg ik Johan ondertussen uit wat File Under is. Hij is gelijk erg enthousiast. ‘Dat is het betere werk. De betaalde journalisten schrijven vooral wat hun baas of doelgroep wil lezen.’ Uiteindelijk blijkt Daniel een interview met iemand anders te hebben (door de vertraging?). Geen nood, Johan heeft genoeg te vertellen.
Pain of Salvation


Continue reading