V2

Met enkele liedjes van Duke Special‘s Songs From The Deep Forest neuriede ik de eerste keer dat ik de cd luisterde gelijk al mee. Nou gebeurt dat wel vaker hoor, dat liedjes zo ‘voorspelbaar’ zijn dat je ze gelijk mee kunt neuriën, maar ik vond het wel vreemd dat ik in dit geval ook de teksten gelijk mee zingen. Da’s toch vaak andere koek. Zeker als het om zinnen gaat als ‘Last night I nearly died, but I woke up just in time.’ Het duurde even tot het tot me doordrong wat de precieze oorzaak was: bijna twee jaar geleden besprak ik Duke Special’s debuut-cd Adventures in Gramophone en drie van de liedjes die daarop stonden heeft Peter Wilson opnieuw opgenomen voor Songs From The Deep Forest. Naar het schijnt omdat hij niet tevreden was met hoe ze op die debuut-cd stonden. Ik heb ze er nog even naar geluisterd, ik vond nog steeds weinig mis aan die versies. Maar inderdaad, ik moet Wilson gelijk geven, de nieuwe versies zijn mooier. Niet zo raar ook, als je weet dat deze liedjes vijf jaar hebben kunnen rijpen. De nieuwe liedjes van Duke Special zoals als “Everybody Wants a Little Something” en “This Could Be My Last Day” zijn prachtig en hebben niet langer te hoeven rijpen. Ik verwacht dan ook niet dat er ooit nog andere versies dan hooguit een live-versies (met orkest graag!) van zullen verschijnen. In “This Could Be My Last Day” en ook in enkele andere liedjes doet Duke Special me soms denken aan een indievariant van Billy Joel. Maar vaker nog komt hij op me over als Rufus Wainwright die de bombast even helemaal zat was, maar het toch niet na kon laten zijn liedjes te orkestreren. En daarin is Duke Special bijzonder goed geslaagd.

File: Duke Special – Songs From The Deep Forest
File Under: Potentie omgezet in een cd vol prachtige bevestigingen.
File Audio: [Hier]