Category Archives: Waldrock 2006

Wâldrock 2006

2 Replies

Door: Blizzard, Sai, Blacksmith & Awarnach. Foto's: Awarnach

We hadden het allemaal goed voor mekaar: perskaarten, fotopas en drie interviews. Het zou een mooie, hete, doch aangename dag worden.
Floor..
We meldden ons zoals afgesproken bij de keet naast het betonpad. Alles lag klaar en al snel liepen we via het zogeheten Betonpad, inclusief onze consumptiebonnen, richting backstage area. Daar passeerden we al snel het merendeel van de leden van Stream of Passion. Toen we ons goed en wel achter het grote podium gesettled hadden, begon op het hoofdpodium Trivium te spelen. We hebben deze jonge gasten met name van achter het podium aangehoord, alleen het slot van deze heavy metal-act hebben we vanaf het veld bekeken.


Continue reading →

Place Vendome / Helloween

Leave a reply

Frontiers / Rough Trade en Steamhammer / SPV / Rough Trade

place_vendome_helloween.jpgHet ontbreekt er nog aan dat er deze weken een cd zou verschijnen van Kai Hansen’s überhappymetalband Gamma Ray, anders was het helemaal een zotte samenloop van omstandigheden geweest zo rond Halloween. Vlak ervoor verscheen al het debuutalbum van Place Vendome, met ex-Helloween-zanger Michael Kiske achter de microfoon, en achter hem één Vandenplasser en zo ongeveer heel Pink Cream 69. Op de zanger Andy Deris na dan, want die staat weer voor het restant van de overgebleven line-up van Helloween om de dubbelaar Keeper Of The Seven Keys (The Legacy) zijn ding te doen. Helaas voor Andy Deris verschijnt Keeper ongeveer tegelijk met Place Vendome. Had ik alleen Keeper gehoord deze dagen dan had ik hem en Helloween misschien wel veren in zijn reet gestoken tot het pijn zou doen. Nu niet. Place Vendome maakt met zijn melodieuze, tegen Journey en Foreigner aanleunende rock duidelijk dat er maar één zanger op zijn plek geweest zou zijn bij deel drie uit de Keeper-reeks, en dat is Kiske. In nummers als het krachtige “Cross The Line”, de uptempo titeltrack en de Queensrÿche-achtige ballade “Setting Sun” wordt dat meer dan duidelijk. Het probleem bij The Legacy zit’em dus niet in het songmateriaal. Dat zit wel snor. Na een paar middelmatige platen heeft Michael Weikath duidelijk het lek weer boven. Met de verdomd goede nieuwe (en strakke en snelle) drummer achter de kit klinkt de band als herboren. Op cd 1 klinkt de band nog het meest als de Helloween die mij verbaasde in mijn tienerjaren. Alleen kan ik het niet laten te denken dat nummers als Mrs.God met Kiske nog beter hadden uitgepakt. Cd 2 klinkt wat ‘progressiever’ en dat zal wel de reden zijn dat ik hier Kiske net wat minder mis dan bij het eerste schijfje. Op het tweede staat overigens ook nog een verrassende bijdrage van Blackmore’s Night-zangeres en labelgenoot Candice Night die een duet met Deris doet. Dat doet hij dan wel weer goed en eigenlijk zingt hij ook helemaal niet slecht. Toch gaat alleen al om de zanger mijn voorkeur uit naar Place Vendome. Stom he?

File: Place Vendome – Place Vendome
File Under: Puike plaat, puike zanger
File: Helloween – Keeper Of The Seven Keys (The Legacy)
File Under: Puike plaat was beter geweest met die puikere zanger.

After Forever – Remagine

2 Replies

Transmission / Bertus

after_forever-remagine.jpgOver het algemeen ben ik een heel nuchter persoon, maar heel af en toe mag ik graag een beetje wegdromen. De oplossing voor dit ‘probleem’ lijkt After Forever te hebben gevonden in hun nieuwe album, Remagine, hetgeen een samentrekking is van Imagination en Reality of Reflection. Een wereld waar dromen en realiteit samenkomen. Het leek me dan ook – alleen al qua titel – dat dit echt dé After Forever-plaat zou kunnen zijn. Dat de dame en heren van After Forever getalenteerd waren dat wist ik al sinds hun debuutalbum Prison Of Decipher. De kunst is dan wel om niet in herhaling te vallen en om jezelf te blijven ontwikkelen. En dat hebben ze tot op heden aardig onder de knie. Met de komst van toetsenist Joost van den Broek (ex-Sun Caged, Star One) heeft die ontwikkeling een flinke impuls gekregen, is After Forever weer andere richtingen ingeslagen en op bepaalde vlakken gegroeid. Zo zingt Floor regelmatig anders op Remagine dan op de voorgaande albums. Daar moet ik weliswaar even aan wennen, maar volgens mij komt het wel goed: zijn ze niet een doodlopende straat ingereden en niet op een rotonde blijven hangen. Er zitten genoeg krachtige momenten in de nummers om op de snelweg te blijven rijden en eveneens voldoende rustige nummers om ontspannen bij weg te dromen. Toch heb ik het gevoel dat ik iets mis op deze slechts vijftig minuten – anderen zullen dat wel lang vinden, ik niet – durende cd, maar wat? Ik denk dat het vooral de kracht en de magie zijn die de eerste twee albums met zich meebrachten. Begrijp me niet verkeerd, het is wel weer gewoon een prachtige plaat geworden, en misschien had ik wel te hoge verwachtingen. Helaas blijken dromen dan toch af en toe een beetje bedrog.

File: After Forever – Remagine
File Under: Remaginative Music

Motörhead – Stage Fright (DVD)

4 Replies

SPV / Rough Trade

motorhead-stage_fright.jpg‘Kijk Junior, dat is nou Lemmy.’ Samen kijken we naar Stage Fright, de DVD die Motörhead heeft gemaakt ter ere van hun 30-jarig bestaan. ‘Ik vind die mijnheer een beetje eng, papa, en de muziek hard’. Beetje lager volume dan maar, want hij moet natuurlijk op termijn Lemmy wel koel gaan vinden. Kort daarna zit hij gebiologeerd te kijken naar die enge man die het optreden zoals altijd aftrapte met de woorden ‘Good Evening. We are Motörhead and we play rock-‘n-roll’. Ongelofelijk dat die Lemmy al langer dan ikzelf leef deze levensstijl volhoudt. En schijnbaar hoeft hij nog steeds niet te matigen gezien de backstage rider die langs komt op de tweede DVD en de verbluffende hoeveelheden bier en whisky die daar opstaan. Al schijnt hij nu een mindere periode door te maken, op het podium vorig jaar in Düsseldorf was hij gewoon nog steeds een jonge – weliswaar lelijke – God, die de dames uitdaagt met de woorden ‘If you show yer tits, yer might get on it!’ Junior lijkt ondertussen vooral gefascineerd te zijn door de lichtshow waaronder Lemmy, Phil en Mikkey spelen en stoort zich totaal niet aan de strakke bak herrie die ze produceren. Motörhead neemt pas aan het einde van de set gas terug met een intieme versie van “Whorehouse Blues”. Daarna komen ze loeihard terug met “Ace of Spades”. Junior klaagt nu toch wel. Ik breng hem maar naar bed. Dit was voorlopig wel weer genoeg rock-‘n-roll voor hem. Ikzelf kijk de liveshow nog een keer. Nu met het hilarisch droge commentaar – ik zou het allemaal willen aanhalen – van de heren over de moderne lichtshow, de epileptisch snelle cameravoering, hun muziek en elkaar.

File: Motörhead – Stage Fright (2DVD)
File Under: Meepraten met Motörhead met een biertje op de bank, now that's cool!
File Video: [DVD-trailer]

Nile – Annihilation of the Wicked

1 Reply

Relapse / Suburban / Rough Trade

De stapel te recenseren titels is gestaag groeiende, maar ik kom er steeds maar niet aan toe. Mijn mp3-speler is afgeladen met het te beoordelen materiaal en toch blijf ik steeds weer hangen bij de eerste folder. Ik heb al geprobeerd de repeat functie uit te zetten, maar het werkt niet. Als de klanken van een andere band hun intrede doen, skip ik snel als een bezetene weer naar het begin van het nieuwe meesterwerkje van Nile, Annihilation of the Wicked. Ik wil naar niets anders luisteren. Het mooie weer kan mij niet van gedachte veranderen. Ik wil alleen nog maar de donkere, duistere en mysterieuze klanken van Nile tot mij nemen. Als de nieuwe Mozes drijf ik hopeloos verloren rond in mijn biezen mandje, wachtend tot de prinses mij uit het water zal trekken en mij als haar eigen zoon zal aannemen. Ze komt alleen niet. Langzaam maar zeker sijpelt het water in mijn mandje naar binnen en al snel ben ik helemaal ondergedompeld in het heilige water. Ontkomen aan de elfde plaag is onmogelijk. De combinatie van doom, death, authentieke instrumenten en Egyptische thematiek is net zo dodelijk als elk van de oorspronkelijke tien plagen. Ik verdenk de mannen van Nile er dan ook sterk van dat ze over een hotline met de Heilige Geest zelf beschikken. De bijbel is nooit compleet geweest. Het ontbrekende hoofdstuk is bij deze aangeleverd.

File: Nile – Annihilation of the Wicked
File Under: Let my people listen!
File Audio: [Lashed to the Slave Stick]