Category Archives: Waldrock 2007

Wâldrock 2007 – Achteraf

Verslag: Saï. Foto's: Awarnach

Wâldrock. Al drie jaar één van mijn favoriete festivals. Niet geheel om het generale genre, metal, maar zeker wel om de sfeer. Het is het meest knusse festival dat ik ken. En al was ‘mijn eerste keer’ wel de meest romantische, de laatste twee jaar was het gezelschap van drie collegae van File Under ook uiterst aangenaam. We vullen elkaar aardig aan, nuanceren ook. Want Blacksmith vindt op zo’n dag gewoon bijna alles goed wat in de buurt van deathmetal komt, Blizzard hangt ergens in het midden, Awarnach fotografeert met oordoppen in en ik probeer te horen of er achter het geschreeuw en gegrunt ook nog iets van muziek te ontdekken valt. En ook dit jaar zijn we allen weer aan onze trekken gekomen.
Aborted


Continue reading

Wâldrock 2007 – Vooraf

Door: Blacksmith

07/07/07 is de dag! Overal ter wereld vinden concerten plaats onder de noemer: “Live Earth“: New York, Londen, Johannesburg, Rio de Janeiro, Shanghai, Tokio, Sydney en Hamburg. Al deze plaatsen zijn het toneel van het grootste evenement dat ooit gehouden werd als noodkreet tegen opwarming van onze aarde. Naast deze festivals vindt er op dezelfde dag in Nederland, nabij het Friese Tietjerksteradeel, ook een muziekfestival plaats: Wâldrock. Metal in de Friese weilanden en dat al weer voor de 20e keer.
Within Temptation, de Melkweg al lang ontgroeid....


Continue reading

Autumn – My New Time

Metal Blade

Autumn - My New TimeEnige jaren geleden heb ik Autumn ooit eens in het voorprogramma van Within Temptation gezien in een veel te vol gepropte zaal van De Melkweg. Ik had destijds al vaker over ze gehoord, maar nooit de moeite genomen om de cd’s eens te gaan beluisteren, laat staan om ze live te gaan aanschouwen. Hoe anders is dat nu met het verschijnen van hun derde album, My New Time. In de afgelopen jaren hebben er flink wat bezettingswisselingen plaats gevonden: drie bandleden zijn gestopt, waaronder grondlegger Meindert Sterk en drie nieuwe zijn er voor in de plaats gekomen. My New Time is dan ook het resultaat van het herboren Autumn, dat met dit album in meerdere opzichten afscheid heeft genomen van het verleden. Andere bezetting, nieuwe platenmaatschappij, verse sound. En dat hoor je meteen bij openener “Satellites”: sfeervol, warme zang, muzikaal gezien een beetje Lacuna Coil-achtig. Daarna volgen nog tien songs waarin de warme en diepe stem van zangeres Nienke de Jong prima naar voren komt. Gothic kun je het echter niet meer noemen; grunts behoren tot het verleden. Er is een mix van stijlen terug te horen: stoner, industrial, wave en natuurlijk good old metal. Gooi de muziek van Asrai, the Gathering, Evanescence en Penumbra in een blender, voeg de doorontwikkelde zangstem van Nienke er bij en je krijgt My New Time. Alles is toegankelijker (of zo je het wilt commerciëler) dan het oudere werk, al ontbreekt het harde werk (met heerlijke dubbele bass drum) niet. Of de gothic meisjes het allemaal nog kunnen waarderen zal de toekomst moeten uitwijzen, maar ik zal ze binnenkort zeker eens live gaan aanschouwen.

File: Autumn – My New Time
File Under: Herboren!
File Audio: [ MySpace]

M.A.N. – Obey,Consume, Reject

Gain / Suburban

M.A.N. - Obey,Consume, RejectMij hoor je niet beweren dat stukjesschrijver een moeilijk vak is. Als ik dan ook nog eens over muziek mag ouwehoeren op een gerespecteerde site als FileUnder ben ik helemaal gelukkig. Maar soms, heel soms, ligt er een plaatje op mijn bureau waarvan ik geen idee heb wat ik er mee moet. Zo luisterde ik afgelopen week het debuutalbum van M.A.N. Het deed me niet zoveel, maar ik kon de vinger niet op de zere plek leggen. Na een middagje vol overpeinzingen in de zon kom ik tot de volgende conclusie. Deze Zweede metalband M.A.N. komt voort uit Transport League en Mnemic. Misschien schieten de metalheads mij nu lek, maar ik kende deze orkestjes niet. Fear Factory ken ik wel. En daar lijkt dit op. Niet zo gek natuurlijk, want welke hedendaagse metalband pikt niet wat dingetjes mee van Fear Factory en Machine Head. De grunts en cleane zang volgen elkaar keurig op, wat de toegankelijkheid van M.A.N. ten goede komt. Door de aanwezige melodieën en refreintjes dringt ook een vergelijking met Korn zich op. En toch mis ik iets in Obey, Consume, Reject. Het is het ontbreken van een eigen smoel. In een log genre als metal is originaliteit vaak ver te zoeken. Waar genregenoten Dry Kill Logic er wel in slagen de verschillende stijlen tot een eigen geheel te smeden, daar blijft M.A.N. steken in metalclichés. In muziek moet toch een zekere urgentie zitten en die mis ik hier. Dit is al eens gedaan en beter ook.

File: M.A.N. – Obey, Consume, Reject
File Under: Eerder al gehoord
File Audio [ManSpace]